concordâ
Fonte: Diçionäio zeneise-italian «Giovanni Casaccia» 2ª ed. (1876)
- v. n. Concordare, Convenire, Esser d'accordo.
- Concordare, presso i Grammat. vale Costruire o Accordare secondo le buone regole i nomi tra loro, o i nomi co' verbi.
Voci vicine: concisiōn; conçittadin; conclûdde; conclûxiōn; cōncōn; concordâ; concordansa; concordato; concorrensa; concorrî; concûbinn-a.